بین اعتماد به تعادل ویژه فعالیت‌هاو طول گام زنان سالمند ارتباط وجود دارد.
کد مقاله : 1134-CNF
نویسندگان
حسین صمدی1، محمدجواد رضی *2، جلیل مرادی3
1دانشگاه یزد- دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی- بخش تربیت بدنی
2دانشگاه فرهنگیان
3گروه رفتار حرکتی و روانشناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
چکیده مقاله
شواهد پژوهشی نشان می‌دهد افول دستگاه‌های حسی درگیر در تعادل به واسطه افزایش سن و در نتیجه افزایش خطر افتادن، موجب تغییراتی در الگوی راه‌رفتن (طول گام، عرض گام، سرعت گام و غیره)، عدم شناسایی انحرافات مرکز ثقل و تولید پاسخ‌های عضلانی مناسب و سریع برای اصلاح وضعیت قامت می‌گردد. اگرچه پژوهش‌های زیادی در مورد تغییر دستگاه‌های حسی بر متغیرهای فضایی-زمانی انجام شده است، با این حال تحقیقات محدودی در مورد تاثیر متغیرهای روانشناختی بر پارامترهای راه‌رفتن وجود دارد. هدف مطالعه حاضر، بررسی ارتباط اعتماد به تعادل ویژه فعالیت‌ها با پارامتر طول گام در زنان سالمند بود.
پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. 21 زن سالمند بدون مشکلات جسمانی و روانی حاد، مقیاس اعتماد به تعادل ویژه فعالیت‌ها را تکمیل نمودند. به‌منظور ثبت اطلاعات طول گام، از تردمیل Hp Cosmos Mercury و سیستم موشن کپچر سه‌بعدی Optitrack استفاده شد. فرایند داده‌برداری 30 ثانیه پس از ثابت شدن سرعت تردمیل با سرعت داده‌برداری 120 فریم بر ثانیه در حداقل ده سیکل کامل گیت از راه‌رفتن افراد ثبت شد. نتایج با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد.
نتایج نشان داد که اعتماد به تعادل ویژه فعالیت‌ها با طول گام ارتباطی ازتباط مثبت و معناداری دارد.
با توجه به اهمیت پارامترهای فضایی بر سقوط سالمندان، پیشنهاد می‌شود مداخلاتی برای افزایش فاکتور اعتماد به تعادل در بین زنان سالمند به منظور بهبود شاخص طول گام‌ و متعاقب آن کیفیت زندگی مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها
اعتماد به تعادل ویژه فعالیت‌ها، طول گام، سالمند، زنان.
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است