مقایسه عوامل روانشناختی و جامعهشناختی در سالمندان فعال و غیرفعال |
کد مقاله : 1131-CNF |
نویسندگان |
فائزه زمانیان *، مهدی آرمندنیا گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه هنر، تهران، ایران |
چکیده مقاله |
زمینه و هدف: سالمندان با مشکلاتی همچون مسائل روانشناختی وجامعهشناختی مختلفی از جمله کاهش حس خودارزشمندی و سازگاری اجتماعی سر و کار دارند. فعالیت بدنی منظم، آثار و نتایج روانشناختی و ابعاد سازنده اجتماعی قابل ملاحظه ای به ارمغان میآورد. هدف از این مطالعه مقایسه احساس خودارزشمندی و سازگاری اجتماعی در سالمندان فعال و غیر فعال بود. روش بررسی: طرح پژوهش حاضر از نوع علی مقایسهای بود و جامعه آماری شامل کلیه سالمندان شهر اصفهان بودند. از طریق نمونهگیری تصادفی دردسترس 115 نفر از دو منطقه جغرافیایی شهر اصفهان انتخاب و با ابزار اندازهگیری پرسشنامه فعالیتبدنی بینالمللی(برای تعیین گروه سالمندان فعال و غیرفعال)، پرسشنامه کوتاه افسردگی بک، سازگاری اجتماعی بل و اطلاعات دموگرافیک مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها: تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری آنووا نشان داد که سالمندان فعال، سازگاری اجتماعی و خودارزشمندی بالاتری نسبت به افراد غیرفعال دارند(p<0.03). سازگاری اجتماعی با خودارزشمندی ارتباط معنادار داشت(p<0.004). سازگاری اجتماعی با احساس خودارزشمندی بالاتر همراه بود و فعالیت ورزشی میزان سازگاری اجتماعی و خودارزشمندی بالاتری را به همراه داشت. نتیجهگیری: بر اساس نتایج می توان گفت سالمندانی که فعالیت بدنی منظم و مستمر داشتهاند توانایی بهتر در مدیریت رفتارهای اجتماعی تطبیقی با شرایط سالمندی و مشارکت در شبکههای اجتماعی دارند و ارتباطات خود را خواسته و یا ناخواسته با مردم حفظ کردهاند. از طرف دیگر، خودارزشمندی که میتواند مکانیسمی برای کاهش آسیبهای روانی اجتماعی سالمندان و ارتقاء سطح سازگاری با جامعه محسوب شود، در سالمندان، با افزایش فعالیت جسمانی می تواند ارتقا یابد. |
کلیدواژه ها |
سالمندی، خودارزشمندی، سازگاری اجتماعی، فعالیت بدنی |
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |