اثر تمرینات واقعیت مجازی‏ بر تعادل پویا و ترس از افتادن مردان سالمند
کد مقاله : 1129-CNF
نویسندگان
محمد شعبانی تفتی *1، مهدیه فاضلی شورکی2
1کارشناسی ارشد رشته یادگیری حرکتی دانشگاه تهران
2دبیر آموزش و پرورش ناحیه 2 یزد
چکیده مقاله
زمینه و هدف: نارسایی‌های تعادلی ناشی از فرایند افزایش سن تا حد زیادی در خطر افتادن سالمندان دخالت دارند. اهمیت این موضوع سبب جلب توجه محققان به تدوین برنامه‌های مختلف ‏مداخله‌ای برای توسعة تعادل سالمندان شده است. ‏بنابراین، هدف از پژوهش حاضر اثر تمرینات واقعیت مجازی بر تعادل پویا و ترس از افتادن مردان سالمند بود.‏‎ ‎
روش بررسی: در این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون، 40 سالمند مرد شهر یزد به صورت دردسترس انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفری تمرینات واقعیت مجاری و کنترل قرار گرفتند. شرکت-کنندگان در مرحله پیش آزمون و پس آزمون اقدام به تکمیل پرسشنامه خودکارآمدی افتادن فرم بین‌المللی و اجرای آزمون راه رفتن زماندار ‏ نمودند. مرحله مداخله به مدت هشت هفته و هر ‏هفته 3 جلسه و هر جلسه 30 دقیقه انجام یافت، در حالیکه گروه کنترل به اجرای فعالیت‌های معمول و روزانه خود پرداختند. ‏‏داده‌ها با استفاده از آزمون کوواریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS-24 تحلیل شد. ‏
یافته‌ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که تمرینات واقعیت مجازی بر بهبود تعادل پویای سالمندان مرد گردید. (001/0 P=). همچنین دیگر نتایج نشان داد که واقعیت مجازی باعث کاهش خطر ترس از افتادن سالمندان مرد شد (01/0 P=).
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش واقعیت مجازی را به عنوان یک روش تمرینی عملی، ایمن و مؤثر برای بهبود تعادل پویای سالمندان جامعه و کاهش خطر ترس از افتادن سالمندان پیشنهاد می‌کند.‏
کلیدواژه ها
واقعیت مجازی، تعادل پویا، ترس از افتادن، سالمندان
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است