ارتباط بین شاخص توده بدنی و خودپنداره در سالمندان شهر یزد
کد مقاله : 1116-CNF
نویسندگان
نرجس نوری *1، فاطمه مستوری2
1دانشجوی کارشناسی ارشد رفتار حرکتی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
2دانشجوی کارشناسی ارشد رفتارحرکتی -آموزش تربیت بدنی،گروه رفتارحرکتی، دانشکده روانشناسی و علوم‌ تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران.
چکیده مقاله
چکیده
مقدمه و هدف: سالمندی با تغییراتی در ترکیب بدن همراه است ، همچنین یکی از ویژگی های روانشناختی که بر اثر سالمندی کاهش می یابد، خودپنداره است. پژوهش حاضر به‌ منظور بررسی ارتباط بین خودپنداره بدنی و شاخص توده بدنـی در سالمندان (60/75سال) استان یزد انجام شده است.
روش شناسی: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری در این مطالعه مقطعی 48 نفر از سالمندان با میانگین سن 65سال و انحراف استاندارد 3/27 شهر یزد از طریق نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند.قد و وزن سالمندان اندازه‌گیری شد و شاخص توده‌بدن محاسبه گردید. برای ارزیابی خودپنداره بدنی، پرسشنامه تصور از خود بک 1978 (BSCT)به‌کار برده شد.در این پرسشنامه ویژگی‌های شخصیتی مورد بررسی قرار می گیرد تصور از خود یک نقطه نظر عینی از مهارت ها ، خصوصیات و توانایی هایی است که فرد از خود دارد. داده‌ها توسط نسخه 26 نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج نشان داد ارتباط معناداری بین شاخص توده‌بدنی و خودپنداره بدنی وجود دارد(p<0.05)
نتیجه گیری: پژوهش حاضر ارتباط تنگاتنگ و تاثیر متقابل تواناییهای شاخص توده بدنی و خودپنداره بدنی سالمندان را نشان میدهد و براین اساس باید بر لزوم و اهمیت ارتقاء تمامی جنبه‌های رشدی سالمندان تأکید شود.
کلیدواژه ها
کلیدواژه: شاخص توده بدنی، خودپنداره، سالمندی
وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است