| تمایل به بازپردازش در افراد سالمند در مقایسه با جوان: بررسی اثر فعالیت بدنی |
| کد مقاله : 1110-CNF |
| نویسندگان |
|
محمد سلیمانی راد *1، محمد صحبتیها2 1دانشگاه اراک 2آموزش و پرورش |
| چکیده مقاله |
| زمینه و هدف: پژوهش های کمی در زمینه تمایل سالمندان به بازپردازش انجام شده است. در این راستا بررسی بازپردازش حرکتی با در نظر گرفتن تفاوت های سن موضوع جالب توجهی به نظر می‌رسد. لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه تمایل بازپردازش در مهارت های حرکتی بین افراد سالمند و جوان بی‌تحرک و فعال بود. روش بررسی: بدین منظور تعداد 25 فرد سالمند (میانگین سنی 5±70) و 25 فرد جوان (میانگین سنی 4±26) با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. از این تعداد 13 سالمند و 13 فرد جوان به طور میانگین هفته ای سه جلسه به فعالیت‌های بدنی می‌پرداختند. به منظور سنجش تمایل شرکت کنندگان به بازپردازش از مقیاس ویژه بازپردازش حرکت و برای سنجش شدت فعالیت بدنی از مقیاس سنجش فعالیت بدنی استاندارد استفاده شد. یافته ها: از روش آماری آنالیز واریانس دوطرفه برای مقایسه امتیازات بازپردازش و زیرمقیاس های آن بین سالمندان و افراد جوان استفاده شد. نتایج نشان داد در مورد امتیاز کلی بازپردازش، و زیرمقیاس بازپردازش حرکتی هوشیار اثر سن معنی دار اما اثر ورزش و همچنین اثرتعامل معنی دار نبود. در مورد زیرمقیاس خودآگاهی حرکتی هم اثر سن و هم اثر ورزش معنی دار بود. امتیازات مقیاس کل و زیرمقیاس های آن در سالمندان کمتر از افراد جوان بود. امتیازات خودآگاهی حرکتی در افراد فعال بالاتر از افراد غیرفعال بود. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل تفاوت در تمایل به خودتمرکزی متاثر از متغیر سن را تایید کرد. همچینین اثر معنی دار ورزش صفتی بودن حداقل یکی از متغیرهای بازپردازش را به چالش کشید. |
| کلیدواژه ها |
| خودتمرکزی، بازپردازش، فعال، سالمند، جوان |
| وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |