| ارتباط سطح فعالیت بدنی با خودشکوفایی و امید به زندگی سالمندان |
| کد مقاله : 1085-CNF |
| نویسندگان |
|
فاطمه سادات احمدنیری *1، حسین صمدی2، فاطمه قخرآبادی3 1بخش تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ی روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه یزد، یزد، ایران 2استادیار، بخش تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران. 3دانشجوی کارشناسی ارشد رفتار حرکتی ، بخش تربیت بدنی و علوم ورزشی ، دانشکده روانشناسی، دانشگاه یزد، یزد، ایران. چکیده |
| چکیده مقاله |
| چکیده زمینه و هدف: شواهد حاکی از آن است که با وجود اهمیت ورزش و فعالیت بدنی بر سلامت روانی و جسمانی سالمندان که قشر زیادی از جامعه را تشکیل می‌دهند، میزان فعالیت بدنی این قشر رو به کاهش است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط میزان فعالیت بدنی با خودشکوفایی و امید به زندگی سالمندان استان یزد انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود. جامعة آماری پژوهش را کلیه زنان و مردان سالمند 60 تا 75 سال استان یزد تشکیل دادند که از این بین تعداد 52 نفر به عنوان نمونة آماری به شیوه در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده‌ها پرسشنامه‌های خودشکوفایی مازلو (1970)، امید به زندگی اشنایدر (1991) و فعالیت بدنی شارکی (1997) بود. داده‌ها توسط نسخه 26 نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین فعالیت بدنی و امید به زندگی رابطه مثبت و معنی‌داری وجود دارد (r=0.689). با این حال نتایج ارتباطی را بین میزان فعالیت بدنی و خودشکوفایی سالمندان نشان نداد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می‌شود زمینه‌های مناسب برای افزایش میزان فعالیت بدنی جهت بهبود امید به زندگی سالمندان مورد توجه قرار گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| کلید واژه ها: خودشکوفایی، امید به زندگی، فعالیت بدنی، سالمندان |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |