تأثیر تمرینات پیلاتس و انعطاف‌پذیری بر تعادل و ترس از افتادن زنان سالمند
کد مقاله : 1075-CNF (R1)
نویسندگان
شهناز شهرجردی *1، مژگان میرزائی2، محمد خرمی3
1گروه فیزیولوژی و اسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
2دکترای طب سالمند، گروه آموزش بهداشــت و ارتقاء ســامت، دانشکده بهداشت عمومی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3دانش آموخته دکترای حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی، گروه آسیب شناسی و فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده مقاله
چکیده:
زمینه و هدف: افتادن یکی از مشکلات با سابقه در میان سالمندان است. هدف از مطالعه حاضر تعیین اثربخشی تمرینات پیلاتس و انعطاف‌پذیری بر تعادل و ترس از افتادن زنان سالمند بود.
روش بررسی: 45 زن سالمند با میانگین سن 1/6 ±8/66 سال که به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه پیلاتس(15نفر)، انعطاف‌پذیری(15 نفر) و کنترل(15 نفر) قرار گرفتند. آزمون تعادلی برگ، برخاستن و راه‌رفتن زمان‌دار برای اندازه‌گیری تعادل و پرسشنامه مقیاس کارآمدی افتادن برای اندازه‌گیری ترس از افتادن استفاده شد. گرو‌ه‌های تجربی طی 12 هفته (3 جلسه در هفته، هر جلسه 60 دقیقه) در برنامه تمرینی شرکت کردند. درحالیکه گروه کنترل در هیچ برنامه سازمان‌یافته‌ای شرکت نکرد. تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 انجام شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0≥P استفاده شد.

یافته ها: مطابق نتایج تفاوت بینگروهی معنادار بین گروه کنترل و پیلاتس (001/0= p) و گروه کنترل و انعطاف‌پذیری (001/0= p) مشاهده شد. اگرچه در خصوص آزمون برگ تفاوت معناداری بین گروه پیلاتس و انعطاف‌پذیری یافت شد که به سود گروه پیلاتس بود (008/0= p)، تفاوت معناداری در خصوص آزمون برخاستن و راه‌رفتن زمان‌دار و ترس از افتادن بین دو گروه مشاهده نشد

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد تمرینات پیلاتس و انعطاف‌پذیری می‌تواند به بهبود تعادل و همچنین کاهش ترس از افتادن زنان سالمند بیانجامد.
کلیدواژه ها
پیلاتس، ترس از افتادن، سالمندی، مقیاس کارآمدی افتادن.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر