تاثیر تمرینات پایدارسازی عصبی عضلانی پویا (DNS) بر تعادل ایستا و پویای سالمندان
کد مقاله : 1073-CNF
نویسندگان
علی یلفانی1، مصطفی ورمزیار *2
1دانشگاه بوعلی سینا، دانشکده علوم ورزشی
2دانشگاه تهران
چکیده مقاله
زمینه و هدف: تعادل یکی از شاخص‌های تعیین استقلال افراد سالمند به شمار می‌رود که بررسی و تشخیص عوامل مؤثر بر آن از موضوعاتی است که محققان به آن توجه کرده‌اند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات پایدارسازی عصبی عضلانی پویا (DNS) بر تعادل ایستا و پویای سالمندان انجام شد.
روش بررسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی به صورت پیش‌آزمون‌پس‌آزمون بود. به‌گونه‌ای که 26 نفر از سالمندان مرد با میانگین سن 4.64±67 سال، قد 5.72±164 سانتی‌متر و وزن 5.36±69 کیلوگرم، بر اساس معیارهای ورود و خروج تحقیق در دو گروه 13 نفری تمرینات DNS و کنترل قرار گرفتند. از آزمودنی‌ها به‌صورت پیش‌آزمون و پس-آزمون به‌منظور ارزیابی تعادل ایستا (ایستادن لک‌لک) و تعادل پویا (نشستن و برخواستن) گرفته شد و سپس گروه تمرینات به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه با رعایت FITT انجام دادند و گروه کنترل به زندگی روزمره پرداختند. برای تجزیه‌وتحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار spss از تحلیل واریانس مرکب (2گروه×2زمان) استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد تمرینات DNS باعث افزایش معنادار بر تعادل ایستا (031/0=P) و تعادل پویا (001/0=P) درگروه تمرین، در مقایسه با گروه کنترل شد.
نتیجه‌گیری: تمرینات DNS بر پایه مقایسه الگوی حرکتی افراد با الگوی حرکتی کودک سالم بر پایه تنفس صحیح می-باشد تا بتوان الگوی حرکتی دارای اختلال، را به الگوی بهینه تکامل رشد تبدیل کرد. با این حال به نظر می‌رسد که این روش تمرینی می‌تواند در بهبود تعادل و عملکرد سالمندان موثر واقع شود.
کلیدواژه ها
کلیدواژه ها: پایدارسازی عصبی عضلانی پویا، تعادل ایستا، تعادل پویا، سالمند
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی