| تأثیر تمرین همزمان (استقامتی- مقاومتی) بر فاکتورهای آمادگی جسمان وابسته به سلامت مردان مسن |
| کد مقاله : 1067-CNF |
| نویسندگان |
|
محمد پرستش *1، حسین قاسم آبادی2 1گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران 22- کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی،گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی ، دانشگاه اراک ، اراک ، ایران. |
| چکیده مقاله |
| چکیده مقدمه و هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر 12 تمرین همزمان بر فاکتورهای آمادگی جسمانی وابسته به سلامت مردان بالای 50 سال بود. روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی، نمونه آماری این پژوهش را 35 مرد با میانگین وزن 6/7±2/83 کیلوگرم و شاخص توده بدن 8/4±3/28 کیلوگرم بـر مترمربع تشکیل دادند کـه بطورتصادفی به دو گروه کنترل (15نفر) و گروه تمرین همزمان (20نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین همزمان، برنامه تمرین همزمان را به مدت 12 هفتـه اجرا نمودنـد. فاکتورهای آمادگی جسمانی وابسته به سلامت قبل و بعد از دوره تمرینی اندازهگیری شد. دادهها با استفاده از آنالیز کواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند (05/0>P). یافتهها: تمرین همزمان در گروه تمرینی موجب افزایش معنادار امتیاز قدرت عضلانی (در گروههای عضلانی، چهارسر، همیسترینگ، دوقلو، سینه، سرشانه، دوسربازویی، سه سر بازویی و عضله پشتی بزرگ) نسبت به گروه کنترل بیتمرین شد(05/0>P). تمرین همزمان در گروه تمرینی موجب افزایش معنادار امتیاز استقامت عضلانی (در گروههای عضلانی، چهارسر، همیسترینگ، دوقلو، سینه، سرشانه، دوسربازویی، سه سر بازویی و عضله پشتی بزرگ) نسبت به گروه کنترل بیتمرین شد(05/0>P). تمرین همزمان نیز موجب افزایش معنادار استقامت قلبی- تنفسی (VO2max) ) نسبت به گروه کنترل بیتمرین شد (02/0P=). نتیجهگیری: به طورکلی، بر اساس یافتههای ما به نظر میرسد که تمرین همزمان موجب بهبود فاکتورهای آمادگی جسمانی وابسته به سلامت در مردان بالای 50 سال میشود. |
| کلیدواژه ها |
| واژگان کلیدی: تمرین همزمان، قدرت عضلانی، استقامت عضلانی، استقامت قلبی- تنفسی. |
| وضعیت: چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |