حفظ تعادل در سالمندان |
کد مقاله : 1045-CNF |
نویسندگان |
صفورا قاسمی * گروه آسیب شناسی و فیزیولوژی ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران. |
چکیده مقاله |
چکیده زمینه و هدف: زمین خوردن یکی از دلایل اصلی ناخوشی در سالمندان است. 13% بزرگسالان عدم تعادل خود را از سنین 65 تا 69 سال گزارش میدهند که این نسبت در افراد 85 ساله و بالاتر به 46% افزایش مییابد. بنابراین مطالعه حاضر به مرور تغییرات بیومکانیکی مربوط به تعادل در سالمندان میپردازد تا تاثیر فرآیند پیری را بر متغیرهای حفظ پاسچر مورد بررسی قرار دهد. روش بررسی: در این مطالعه مروری از مقالات منتشر شده در پایگاههای بینالمللی Springer، PubMed، Sciencedirect و Elsevier استفاده شد. کلیدواژهها "سالمندی"، "تعادل"، "کنترل پاسچر"، "مرکز فشار" و "الکترومایوگرافی" به همراه کلمات کلیدی عمومی and و orبودند. مقالات از سال 1990 تا 2022 و همچنین منابع مقالات مرتبط وارد مطالعه شدند. یافتهها: افزایش سن با کاهش تعادل همراه است. هنگامی که ورودی های بینایی و گیرندههای حس عمقی دچار اختلال شده باشد 7/5 تا 4/7 برابر اختلال تعادل در سالمندان بیشتر است. همچنین در سالمندی توانایی تطابق با شرایط جدید برای بازگرداندن حفظ تعادل کاهش مییابد. خصوصا در جهتهای میانی-جانبی نسبت به قدامی-خلفی چالش بیشتری ایجاد میشود که با خطر سقوط همراه است. افراد مسن به منظور حفظ تعادل به طور نامناسبی عضلات آنتاگونیست را بیشتر از میانسالان منقبض میکنند. نتیجهگیری: تدوین برنامههای ورزشی مناسب به منظور بهبود و ارتقای تعادل در سالمندی همراه با روشهای پیشگیری از سقوط، شکستگیها و مرگ و میر ناشی از آن، بسیار حائز اهمیت است. |
کلیدواژه ها |
کلیدواژهها: سالمندی، حفظ تعادل، کنترل پاسچر، بیومکانیک |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |