تأثیر پیلاتس بر خودکارآمدی و عزت نفس در سالمندان |
کد مقاله : 1041-CNF |
نویسندگان |
آفاق بهرامی * دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک |
چکیده مقاله |
خودکارآمدی در کودکی و اوایل بزرگسالی افزایش، در میانسالی به بالاترین حد خود رسیده و پس از 60 سالگی کاهش می یابد از طرفی کم تحرکی از جمله عواملی است که درسالمندی باعث کاهش عزت نفس میگردد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینهای پیلاتس بر خودکارآمدی و عزت نفس در سالمندان شهر اراک بود. در این پژوهش نیمه تجربی 40 نفره از سالمندان شهر اراک به شیوه دردسترس با دامنه سنی 60 تا 65 سال انتخاب و در دو گروه آزمایش(20 نفر) و کنترل(20 نفر) قرار گرفتند. سپس سالمندان گروه تجربی زیر نظر مربی متخصص 12جلسه در تمرینات پیلاتس شرکت نمودند. به منظور سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدامز (1983) و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت (SEI) استفاده شد. از آزمون تحلیل واریانس 2 عاملی (2×2) در سطح 05/0 با استفاه از نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده شد. نتایج نشان داد 12 جلسه تمرینهای پیلاتس بر خودکارآمدی سالمندان اثر مثبت و معنادار داشت. به عبارت دیگر تمرینات پیلاتس توانست خودکار آمدی و عزت نفس سالمندان شهر اراک را بهبود بخشد. با توجه به نتایج تحقیق میتوان از تمرینهای پیلاتس به منظور بهبود خودکار آمدی و عزت نفس سالمندان شهر اراک استفاده نمود. بنابراین اگرچه در این دوره سنی احتمال کاهش خودکارآمدی و عزت نفس در سالمندان وجود دارد با استفاده از این تمرینها می توان به بهبود این متغیرها کمک کرد. |
کلیدواژه ها |
پیلاتس، خودکارآمدی، عزت نفس، سالمندان |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |