تأثیر تمرینات محوری ورتیکال بر تعادل زنان سالمند
کد مقاله : 1031-CNF
نویسندگان
رهرا فیاضی *، زینب همتی، مسعود گلپایگانی، شهناز شهرجردی
دانشگاه اراک
چکیده مقاله
چکیده
زمینه و هدف: بی‌تعادلی و به دنبال آن افتادن یکی از مشکلات شایع در افراد سالمند است که با کاهش توانایی در انجام
فعالیت‌های روزانه همراه می‌شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر هشت ‌هفته تمرینات محوری ورتیکال بر تعادل زنان
سالمند است.
روش بررسی: در این تحقیق 30 زن سالمند از مراکز نگهداری سالمندان شهر اراک شرکت داشتند. آزمودنی‌ها به صورت در
دسترس و هدفمند انتخاب و در دو گروه تجربی و کنترل (۱5=n) قرار گرفتند. که میزان تعادل ایستا و پویا آزمودنی‌ها پیش و
پس از انجام هشت هفته مداخلات تمرینی به ترتیب به وسیله‌ی آزمون تعادلی لک لک و تعادلی برخاستن و رفتن اندازه‌گیری
شد. آزمون‌ آماری تی وابسته و مستقل با سطح معنی‌داری (05/0˂(P جهت تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج آنالیز آماری پس‌از مداخله تمرینی حاکی از بهبود معنی‌دار تعادل ایستا (000/0=p) نسبت به تعادل پویا (091/0=p) در گروه تمرینات محوری ورتیکال نسبت به کنترل بود.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که برنامه تمرینات محوری ورتیکال بر بهبود تعادل ایستا در زنان سالمند تأثیر معنادار و بر تعادل پویا تأثیرگذار نبوده است. بنابراین پیشنهاد می‌گردد از این روش و برنامه تمرینی جهت افزایش تعادل ایستا و کاهش خطر افتادن و هزینه‌های درمانی وابسته به آن استفاده شود.
کلیدواژه ها
تمرینات محوری ورتیکال، تعادل ایستا، تعادل پویا، سالمند
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر