ارتباط بین فعالیت بدنی با نارسایی شناختی در سالمندان‎ ‎با میانجیگری تاب ‏آوری ‏
کد مقاله : 1026-CNF
نویسندگان
رسول سلطانی *
گروه تربیت بدنی، دانشگاه غیرانتفاعی المهدی، اصفهان، ایران
چکیده مقاله
زمینه و هدف: تاب‌آوری برای سلامت و بهزیستی روانی در دوران سالمندی نقش اساسی دارد. با افزایش سن ‏نارسایی‌های شناختی افزایش، اما فعالیت‌های روزمره معمولاً ناکافی است. بنابراین، بررسی عوامل موثر بر نارسایی‌های ‏شناختی، به ویژه تأثیر فعالیت بدنی و تاب‌آوری می‌تواند زمینه‌های تحقیقاتی مربوطه را غنی‌تر کند. در نتیجه پژوهش ‏حاضر با هدف ارتباط بین فعالیت‌بدنی با نارسایی شناختی با میانجیگری تاب‌اوری در سالمندان انجام گرفت.‏‎ ‎
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی همبستگی با طرح مدل معادلات ساختاری، 286 سالمند (130 زن، 156 مرد) ‏شهر اصفهان به صورت نمونه‌گیری در دسترس با مراجعه به پارکها و مکانهای عمومی انتخاب شدند. در این پژوهش ‏شرکت‌کنندگان اقدام به تکمیل فرم کوتاه پرسشنامه بین‌المللی فعالیت‌بدنی، پرسشنامه نارسایی شناختی برادبنت و ‏همکاران و پرسشنامه تاب‌آوری کانرز و دیویدسون نمودند. داده‌ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و با استفاده از ‏نرم‌افزار ‏AMOS-24‎‏ تحلیل شدند.‏ ‏

یافته‌ها: نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که فعالیت‌بدنی اثر مستقیم مثبت بر تاب‌‌آوری (‏‎(β= 0.43, P< ‎‎0.01‎‏ و اثر مستقیم منفی بر نارسایی شناختی (‏‎(β= − 0.49, P< 0.01‎‏ سالمندان دارد. همچنین دیگر نتایج نشان ‏داد که تاب‌اوری اثر مستقیم منفی بر نارسایی شناختی دارد (‏‎(β= − 0.39, P< 0.01‎‏. دیگر نتایج نشان داد که ‏تاب‌آوری یک اثر میانجی جزئی بین فعالیت‌بدنی و نارسایی شناختی سالمندان، با مقدار اثر میانجی 21/0 و نرخ ‏مشارکت اثر واسطه‌ای 44 درصد داشت. ‏
نتیجه‌گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تاب‌آوری نه تنها مستقیماً بر نارسایی شناختی سالمندان، بلکه فعالیت‌بدنی آن‌ها را نیز بهبود می‌بخشد.‏
کلیدواژه ها
فعالیت‌بدنی، نارسایی شناختی، تاب‌آوری، سالمندی، مدل معادلات ساختاری
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر