ارتباط بین فعالیت بدنی با نارسایی شناختی در سالمندان با میانجیگری تاب آوری |
کد مقاله : 1026-CNF |
نویسندگان |
رسول سلطانی * گروه تربیت بدنی، دانشگاه غیرانتفاعی المهدی، اصفهان، ایران |
چکیده مقاله |
زمینه و هدف: تابآوری برای سلامت و بهزیستی روانی در دوران سالمندی نقش اساسی دارد. با افزایش سن نارساییهای شناختی افزایش، اما فعالیتهای روزمره معمولاً ناکافی است. بنابراین، بررسی عوامل موثر بر نارساییهای شناختی، به ویژه تأثیر فعالیت بدنی و تابآوری میتواند زمینههای تحقیقاتی مربوطه را غنیتر کند. در نتیجه پژوهش حاضر با هدف ارتباط بین فعالیتبدنی با نارسایی شناختی با میانجیگری تاباوری در سالمندان انجام گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی همبستگی با طرح مدل معادلات ساختاری، 286 سالمند (130 زن، 156 مرد) شهر اصفهان به صورت نمونهگیری در دسترس با مراجعه به پارکها و مکانهای عمومی انتخاب شدند. در این پژوهش شرکتکنندگان اقدام به تکمیل فرم کوتاه پرسشنامه بینالمللی فعالیتبدنی، پرسشنامه نارسایی شناختی برادبنت و همکاران و پرسشنامه تابآوری کانرز و دیویدسون نمودند. دادهها با استفاده از مدل معادلات ساختاری و با استفاده از نرمافزار AMOS-24 تحلیل شدند. یافتهها: نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که فعالیتبدنی اثر مستقیم مثبت بر تابآوری ((β= 0.43, P< 0.01 و اثر مستقیم منفی بر نارسایی شناختی ((β= − 0.49, P< 0.01 سالمندان دارد. همچنین دیگر نتایج نشان داد که تاباوری اثر مستقیم منفی بر نارسایی شناختی دارد ((β= − 0.39, P< 0.01. دیگر نتایج نشان داد که تابآوری یک اثر میانجی جزئی بین فعالیتبدنی و نارسایی شناختی سالمندان، با مقدار اثر میانجی 21/0 و نرخ مشارکت اثر واسطهای 44 درصد داشت. نتیجهگیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تابآوری نه تنها مستقیماً بر نارسایی شناختی سالمندان، بلکه فعالیتبدنی آنها را نیز بهبود میبخشد. |
کلیدواژه ها |
فعالیتبدنی، نارسایی شناختی، تابآوری، سالمندی، مدل معادلات ساختاری |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |