مدل معادلات ساختاری ارتباط فعالیتبدنی، خودکارآمدی و ترس از افتادن در سالمندان |
کد مقاله : 1020-CNF |
نویسندگان |
نیره شمشیری * دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران. |
چکیده مقاله |
زمینه و هدف: ترس از افتادن یکی از پیشبینیکنندههای کمتحرکی در میان سالمندان است. این بیماری در میان سالمندان بسیار شایع و مضر است و پیامدهای نامطلوب جسمی، شناختی، اجتماعی، رفتاری، روانی، خانوادگی، پزشکی و اقتصادی در این گروه دارد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل معادلات ساختاری ارتباط فعالیتبدنی، خودکارآمدی و ترس از افتادن در سالمندان انجام گرفت. روش بررسی: در این پژوهش توصیفی- همبستگی با طرح مدل معادلات ساختاری، 387 سالمند شهر اصفهان (217 زن و 160 مرد) با دامنه سنی 65 تا 80 سال به صورت در دسترس از مکانهای عمومی و پارکها برای شرکت در مطالعه حاضر انتخاب شدند. شرکتکنندگان فرم کوتاه پرسشنامه بینالمللی فعالیتبدنی، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی و مقیاس ترس از افتادن را تکمیل نمودند. دادهها به روش مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS-24 تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که اثر مستقیم فعالیتبدنی با ترس از افتادن ارتباط منفی معنادار ((β=−0.54, P< 0.01، اثر مستقیم فعالیتبدنی با خودکارآمدی ارتباط مثبت معنادار ((β=0.48, P< 0.01 و اثر مستقیم خودکارآمدی با ترس از افتادن ارتباط منفی معناداری ((β=−0.39, P< 0.01 دارند. نتایج آزمون بوت استراپ نشان داد که مسیر غیرمستقیم ارتباط بین فعالیتبدنی با ترس از افتادن با استفاده از خودکارآمدی میانجی میشود ((β=0.29, P< 0.01. نتیجهگیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت خودکارآمدی سالمندان در ارتباط فعالیتبدنی و ترس از افتادن تاکید دارد و نقش مداخلات ممکن در جهت بهبود خودکارامدی سالمندان پیشنهاد میشود. |
کلیدواژه ها |
فعالیتبدنی، خودکارآمدی، ترس از افتادن، سالمندان، مدل معادلات ساختاری |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |